realisatie: TiDi Media

600_esad2.jpg

Na een vlucht uit Macedonie en omzwervingen langs asielzoekerscentra in Dordrecht, Katwijk aan Zee en Leeuwarden kwam Esad samen met zijn vader Cisko, zijn moeder Sali en zus Diana in Breskens terecht.

Esad voetbalde vanaf zijn 12e bij VV Breskens en stond al vrij snel bekend als groot talent. Op zijn 15e debuteerde hij in het 1e elftal. Tijdens zijn debuut speelde hij samen met zijn vader Cisko. Dat zijn presteren in het vlaggenschip van VV Breskens niet onopgemerkt bleef, bleek wel uit de vele interesse vanuit het betaalde voetbal. Er werd door PSV, Club Brugge, NAC Breda en Cercle Brugge aan zijn deur geklopt. Na veel overleg met zijn vader en de club, besloot Esad om het shirt van PSV te gaan dragen. Hij onderscheidde zich in de jeugd van PSV tijdens een toernooi in Chili. Het profavontuur duurde helaas maar 1 jaar. Door blessures koos Esad in 1999 ervoor om terug te keren naar VV Breskens.

Esad was een technisch begaafde voetballer met een prachtige traptechniek en inzetbaar op veel posities binnen het elftal. Ook op zaterdag was hij te vinden op het sportpark. Hij zette zich in voor de jeugd als o.a.begeleider, grensrechter, hulptrainer. Niets was hem teveel. Op vrijdag 12 november 2004 had Esad tijdens de training een kleine waarschuwing gekregen. Hij was onwel geworden en werd door de trainer naar de H.A.P. gestuurd voor een onderzoek. Daar werd een hartfilmpje gemaakt en er werd besloten om hem de daaropvolgende zondag niet te laten voetballen.

Maandag 15 november 2004 moest hij zich wederom in het ziekenhuis melden voor een uitgebreider onderzoek. Het onderzoek bracht niets aan het licht en in overleg werd er besloten dat Esad de training kon hervatten. Dinsdagavond 16 november, na een uurtje trainen, sloeg het noodlot toe.

Esad zakte plotseling in elkaar, werd door omstanders gereanimeerd en daarna met een ambulance naar het ziekenhuis in Brugge gebracht. Op donderdag 18 november 2004 heeft het hart van de jonge voetballer het begeven, zonder dat hij nog bij kennis is geweest. Een zwarte bladzijde in de geschiedenis van V.V. Breskens......